Bertram Koeleman – Het wikkelhart

Twee dagen na het uitlezen van Het wikkelhart weet ik nog niet goed wat ik van het boek vind. Of beter gezegd, wat ik vind van de hoofdpersoon Dominic, afgekort Dom. Het verhaal wordt verteld vanuit zijn gezichtspunt. Of hij hiermee de werkelijkheid weergeeft weet je niet. Als lezer ben je voortdurend in onzekerheid over de betrouwbaarheid van wat hij meemaakt. Dit brengt een onrust teweeg en maakt hem meteen hoogst interessant.

Bohumil Hrabal – Zwaarbewaakte treinen

De novelle ‘Zwaarbewaakte treinen’ is het eerste werk van Hrabal dat in Nederlandse vertaling verscheen. Hij schreef het verhaal in 1965. Twee jaar later was deze uitgave er.

Marc van der Holst - Dembrandt

Marc van der Holst is striptekenaar en muzikant. Iedere week schrijft hij voor de Volkskrant een tekst: een kort verhaal, een absurde beschouwing of iets wat in geen categorie te plaatsen is. Deze stukjes heeft hij gebundeld in Dembrandt.

Herman Brusselmans – Hij schreef te weinig boeken

Herman Brusselmans schrijft elk jaar minstens twee boeken. Zelf vindt hij dat niet veel. Vorig jaar verscheen onder de grappige titel ‘Hij schreef te weinig boeken’ zijn vijfenzeventigste boek. Het is een dikkerd van meer dan 800 pagina’s.

Marieke Lucas Rijneveld – Kalfsvlies

Vanwege haar optreden bij Woordnacht op 14 april, waar ik haar mag interviewen,  heb ik het poëziedebuut van Marieke Lucas Rijneveld opnieuw gelezen, nu van kaft tot kaft. Vanzelf lees je ‘Kalfvlies’ met ‘De avond is ongemak’ in gedachten. Dezelfde thema’s zie je in beide boeken terug.

Catherine Lacey – De Antwoorden

De achterflap van de Nederlandse vertaling van ‘The Answers’ staat vol jubelende citaten uit Amerikaanse recensies. Door de Nederlandse pers werd het boek ook vooral positief ontvangen. Na honderd pagina’s vroeg ik mij af waarom. Het verhaal wordt verteld door de ogen van Mary Parsons en speelt in New York. Zij zit op een dood punt in haar leven, heeft een vervelend baantje en kampt met schulden. Zij  heeft geen contact met haar familie en haar enige vriendin is een ongelooflijke zweefteef, maar toch lief voor haar.

Peter Zantingh – Na Mattias

‘Na Mattias’ gaat over de jongeman Mattias. Hij is er niet meer en komt zelf ook niet aan het woord; wel spreken de mensen uit zijn omgeving over hem. Waarom en hoe Mattias verdwenen is – al snel is duidelijk dat hij dood is – lees je pas aan het eind van het boek. Je voelt in de voorafgaande verhalen dat hem een ramp is overkomen.

Bohumil Hrabal - Gekortwiekt

In de korte roman ‘Gekortwiekt’ wordt alles korter. Nadat de sensuele vrouw van bierbrouwer Francin haar rok heeft ingekort en veel bekijks krijgt in het dorp roept de dokter uit: “Alles wordt korter vandaag de dag en ik zie daar nog geen einde aan komen. Dus, meneer de rentmeester, we gaan ook de arbeidstijd verkorten… De afstanden tussen de kasteleins maken we korter door ze met de auto te bezoeken.”

Herman Brusselmans – Feest bij de familie van de Velde

Dit zesenzeventigste boek van Brusselmans verschilt qua stijl en sfeer nauwelijks van veel van zijn eerdere werk. Het is absurd, grof en om te lachen. Het verhaal begint bij het feest van de vijfentachtigjarige Mest van der Velde.

Bohumil Hrabal – Lieve Dubenka

Hrabal is een van de meest bekende Tsjechische schrijvers, en hij is zeker de meest merkwaardige. Hij werd min of meer toevallig schrijver. In 1952 werkte hij bij de Poldi-Hoogovens in Kladno. Hij kreeg een stuk ijzer tegen zijn hoofd. “Hij leed daardoor niet alleen aan barstende hoofdpijnen en aanvallen van ‘gekte’, die hij met veel medicijnen en drank trachtte te onderdrukken, maar het lijkt ook aannemelijk dat hierdoor zijn schrijverschap in hem werd getriggerd.” Bovendien kreeg hij na het ongeval, weliswaar jaren later,  een uitkering en had hij alle tijd om te schrijven.

Gerbrand Bakker – Rotgrond bestaat niet

Omdat het Boekenweekthema natuur is verschijnen er veel boeken over dit onderwerp. Gerbrand Bakker schrijft veel over natuur. Niet verwonderlijk dat ‘Rotgrond bestaat niet’ nu verschijnt. De bundel gaat onder meer over zijn werk als tuinman, het verdwijnen van soorten, het vermeende gevoelsleven van bomen en de afwegingen om weer een hond te nemen.

Jan Terlouw - Natuurlijk

In de Boekenweek is er naast een Boekenweekgeschenk altijd een Boekenweekessay. Dit essay moet aansluiten bij het thema. Dit jaar is dit natuur. Jan Terlouw is een logische keuze. Hij zet zich in voor duurzaamheid en is een bekende en geliefde Nederlander. Helaas is het boekje geen essay. Er wordt nauwelijks iets in betoogd. En wat erin staat is voor iedereen die de krant weleens leest bekende kost.