De
achterflap van de Nederlandse vertaling van ‘The Answers’ staat vol jubelende
citaten uit Amerikaanse recensies. Door de Nederlandse pers werd het boek ook
vooral positief ontvangen. Na honderd pagina’s vroeg ik mij af waarom. Het
verhaal wordt verteld door de ogen van Mary Parsons en speelt in New York. Zij
zit op een dood punt in haar leven, heeft een vervelend baantje en kampt met
schulden. Zij heeft geen contact met
haar familie en haar enige vriendin is een ongelooflijke zweefteef, maar toch
lief voor haar.
De thema’s
van ‘De Antwoorden’ zijn interessant. Hoe echt is liefde? In hoeverre kun je gevoelens manipuleren? Is er wel verschil
tussen acteren en leven? Lacey roept met haar boek dit soort vragen op vanuit
een verrassende invalshoek. Kurt Sky, een bekende acteur/regisseur stelt zich
beschikbaar voor een experiment, waarbij diverse ingehuurde vrouwen moeten
voldoen aan zijn diverse behoeften. Er is o.a. een boze vriendin, een
moederlijke vriendin en intellectuele vriendin. Zij werken met vaste scripts en
krijgen sensoren op hun lichaam geplakt. Een onderzoeksteam volgt alles en
manipuleert hen ook. Lacey wordt geselecteerd om de emotionele vriendin te
spelen.
De eerste
honderd pagina’s zijn nogal langdradig. Mary’s dagelijkse leven wordt uitvoerig
beschreven. Zij lijdt aan allerlei pijnen. Haar vriendin helpt haar aan een
nieuwe therapeut, Ed. Mary heeft baat bij zijn intensieve behandeling. Lacey
neemt de tijd om de sessies te beschrijven. Mary’s vroegere leven komt voorbij,
haar christelijke jeugd en het isolement waarin zij opgroeide. Lacey heeft de
neiging om ook bij de andere karakters lang stil te staan bij hun
achtergronden. Dit is niet allemaal even boeiend.
Het boek is
zowel het verhaal van een vrouw die haar verleden moet verwerken, als een
liefdesverhaal. Maar het is ook verhaal over omgaan met beroemdheid en een
verhaal over onderdrukking en minachting voor vrouwen. Daarbij is de setting –
het experiment – sciencefictionachtig. Alhoewel het manipuleren van gevoelens
met electroden niet eens zo vergezocht is. Tot slot is het boek bij vlagen
spannend. Maar het lijkt wel alsof Lacey uit deze veelheid niet kon kiezen. Het
is te veel van alles, zodat niet alle verhalen even goed uit de verf komen.
Halverwege
het boek werd ik gegrepen door het experiment. Het doel wordt uitgelegd door de
onderzoekers en Lacey hint vooruit op allerlei dingen die mis kunnen gaan. Mooi
is dat hier in een paar korte scenes grote ethische en filosofisch kwesties aan
bod komen. De onderzoekers streven naar een methode om “een behandeling te
vinden die mensen in staat stelt zelf te bepalen wat ze willen voelen en geen
gevoelens meer te hebben waar ze niets beter van worden.” Later drukt een
onderzoeker zich heel plastisch hierover uit: “gevoelens zijn data”.
Jammer is
dat er weer allerlei verhaallijnen van ander vriendinnen van Kurt worden
uitgediept. Bovendien is het merkwaardig dat Lacey wel veel informatie geeft,
maar soms helemaal niet exact is. Zo is Kurt eens lusteloos en zet dan een “oude
elpee” op. Lacey vertelt dat hij het derde nummer draait en blijft draaien,
maar noemt niet om welk nummer het gaat.
In ‘De
Antwoorden’ wordt een boeiend thema in een originele vorm gegoten, maar jammer
is dat het boek focus mist. Voor mij had Lacey zich mogen beperken tot Mary’s
huidige leven, haar relatie tot Kurt en het experiment met alle filosofische
implicaties die dit oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten