Anatoli Mariengof – Mijn eeuw, mijn vrienden en vriendinnen

Anatoli Mariëngof (1897-1962) is een niet zo bekende Russische schrijver en dichter. Vlak na de Russische revolutie behoorde hij met zijn vriend Jesenin tot de literaire vernieuwers in de literatuur. Zij noemden zich de Imaginisten. Tot aan de dood van Lenin in 1924 was er ruimte voor vernieuwing en heerste er relatieve vrijheid in de kringen waarin Mariëngof zich bewoog, met name de Moskouse theaterwereld. In de jaren twintig schreef hij enkele romans, die veel later ook in het Nederlands zijn vertaald. Al snel mocht zijn werk niet meer in de Sovjet-Unie verschijnen. Het is een waar mirakel dat Mariëngof onder Stalin niet vermoord is en zelfs nooit verbanning is geweest.

 

Cherry Duyns – Gesprekken met Armando

 

Cherry Duyns (1944) en Armando (1929-2016) waren meer dan vijftig jaar bevriend. Ondanks het leeftijdsverschil klikte het meteen toen zij elkaar tegenkwamen op de redactie van de Haagse Post. Een van de eerste opdrachten die Armando zijn jongere collega gaf was het halen van een paar haringen. In die tijd was Armando al schrijver, dichter, musicus, beeldend kunstenaar en dus ook journalist bij de Haagse Post. Hij werkte er niet lang, maar de vriendschap met Cherry Duyns bleef bestaan. Zij deelden een fascinatie voor kunst, de oorlog, het circus en hadden beiden een zekere niet-elitaire houding. En zij hadden eenzelfde gevoel voor humor. De ondertitel bij deze gesprekken luidt: “Ik bel je wel als ik dood ben.”

 

Mathijs Deen – Over oude wegen

 

De laatste tijd heb ik een aantal boeken van Mathijs Deen gelezen en geluisterd. Hij schrijft romans, thrillers en non-fictie. In het laatste genre heeft hij een unieke aanpak. Hij neemt een breed thema, verbindt geschiedenis met geografie en presenteert het resultaat als een serie spannende verhalen. Over oude wegen is een ruim opgezet boek waar het verbindende element reizen over Europese wegen is. In een reeks historische verhalen, te beginnen ver voor onze jaartelling, licht hij mensen uit die om verschillende redenen door Europa trokken.

 

A.L. Snijders/ L.H. Wiener - A.L en L.H. / L.H. en A.L.

 

Deze bijzonder uitgave van Stichting de Roos is uit 2007 en bestaat uit twee mooi ingebonden boekjes in een foedraal, oplage 175. Het ene boekje bevat een aantal zeer korte verhalen van A.L. Snijders, het tweede brieven van L.H. Wiener aan zijn vriend A.L. Snijders. Zij waren jarenlang goed bevriend en bewonderden elkaar werk. Een paar jaar geleden verbrak Wiener de vriendschap, zoals hij dat vaker deed. In deze brieven uit de periode 2000-2006 is het nog aan. Wiener zegt zelfs dat A.L. Snijders nog zijn enige vriend is, nu hij ruzie heeft met Jeroen Brouwers.

 

Merijn de Boer - Het Surinamedagboek

 

Merijn de Boer debuteerde in 2011 met de verhalenbundel Nestvlieders. Hij schreef daarna diverse verhalenbundels en romans, die ik allemaal goed vind. Onlangs verscheen Het Surinamedagboek. Het is een bijzonder boek: reisverslag, liefdesverhaal en eerbetoon aan Albert Helman ineen. Bovendien klinkt de liefde voor Suriname er sterk in door. 

 

Sacha Bronwasser - Luister

Luister is de dit jaar verschenen tweede roman van Sacha Bronwasser. Zij debuteerde in 2019 met Niets is gelogen. Ik kende haar werk nog niet, maar veel mensen in mijn omgeving zijn enthousiast over Luister. Zij hebben gelijk, het is een prachtige, goed opgebouwde roman die nergens hapert. De hoofdpersoon is Marie die zich in de proloog richt tot een zekere Flo, die bij een aanslag in Parijs, zes jaar geleden, gewond is geraakt. Marie is nu (in 2021) terug in Parijs en heeft besloten haar verhaal te vertellen aan Flo.

 

J.M. Coetzee – De Pool

 

Een boek van Coetzee valt nooit tegen. Deze recentste roman uit 2022, in 2023 in het Nederlandse vertaald door vaste vertaler Peter Bergsma, is kort en draait om een liefde tussen een Poolse pianist van in de zeventig en een twintig jaar jongere Spaanse vrouw. Op de achterflap wordt het een stroeve liefde genoemd. Omdat het verhaal vanuit de vrouw wordt verteld lees je over de twijfel en de stroefheid bij de vrouw. Voor de Pool lijkt het een duidelijke zaak, hij wil haar de rest van zijn leven bij zich hebben.

 

Maxim Februari - Doe zelf normaal

 

Enge tijd geleden was ik aanwezig op een literaire avond waar Maxim Februari werd geïnterviewd over zijn nieuwste boek Doe zelf normaal. Hij zette helder de mogelijke gedragsveranderingen uiteen die automatisering en techniek teweegbrengen. Hij onderkende de mogelijke gevaren, zonder paniekerig te doen. Vooral legde hij de vinger op de zere plek toen het over de Corona-maatregelen ging. Het gebruik van technologie, met name de Corona-app, doet iets fundamenteels met onze democratische rechtsorde. Maxim Februari beantwoordde deskundig de vragen uit het publiek, zonder zich als alwetende op te stellen. Ik was onder de indruk van zijn optreden en wilde graag zijn boek lezen.

 

Seishu Hase – De jongen en de hond

 

Seisho Hase is een bekende en veel geprezen Japanse schrijver. Hij schrijft vooral misdaadromans en game-stories en veel van zijn boeken zijn verfilmd. De jongen en de hond is het enige boek van hem dat is vertaald in het Nederlands. Het werd in 2022 uitgegeven in de vertaling van Elbrich Fennema.

 

Josh Ritter – De grootste godvergeten glorie van alles

 

Josh Ritter ken ik al jaren als muzikant. Ik wist dat hij ook schreef en een komend bezoek aan Rotterdam met zijn band leek mij een goeie gelegenheid een boek van hem te lezen. The Great Glorious Goddamn of It All uit 2021 is zijn tweede roman en verscheen vorig jaar in vertaling. Ritter vertelt hierin het verhaal van een houthakker in het Noordwesten van Amerika.

 

Jutta Pemsel – Die Wiener Weltausstellung von 1873

Al jarenlang verzamel ik boeken over wereldtentoonstellingen. En zoals iedere verzameling kent ook deze de randgebieden: uiteraard zijn ansichtkaarten, posters, munten, plattegronden, folders, asbakken, mascottes die ten tijde van een wereldtentoonstelling (of expo) werden uitgegeven onderdeel van de verzameling. Bij T-shirts begin ik te twijfelen, maar een lp met muziek speciaal gecomponeerd voor de Expo ’58, dat is dan weer wel leuk. Zelf bezocht ik drie expo’s: Hannover 2000, Zaragoza 2008 en Milaan 2015.

Peter Venmans – Gastvrijheid

 

Peter Venmans is een Vlaamse auteur van non-fictie. Hij schrijft vooral essays over literaire en filosofische onderwerpen en heeft een grote interesse in Hannah Arendt. Met Gastvrijheid won hij dit jaar de Socratesbeker, de prijs voor het beste filosofieboek van het afgelopen jaar.