Seisho Hase is een bekende en veel geprezen Japanse schrijver. Hij schrijft vooral misdaadromans en game-stories en veel van zijn boeken zijn verfilmd. De jongen en de hond is het enige boek van hem dat is vertaald in het Nederlands. Het werd in 2022 uitgegeven in de vertaling van Elbrich Fennema.
Het verhaal begint enige tijd na de tsunami van 2011 in Fukushima. Een man ziet bij een supermarkt een hongerige hond zitten en neemt hem mee naar huis. Het is een kruising herdershond met een Japans hondenras en op de halsband staat zijn naam, Tamon. Het is een intelligente en gevoelige hond. We leren de man kennen die leeft van kleine misdaad, maar niet te veel het misdadige milieu wil worden ingetrokken. Hij heeft een dementerende moeder die door de hond helemaal opleeft. Hij vermoedt dat de hond door de ramp zijn baasje is kwijtgeraakt. Dit blijkt ook zo te zijn. Vreemd genoeg is Tamons blik steeds op het zuiden gericht, alsof hij die kant uit wil. De man komt door geweld om het leven en een zware crimineel neemt Tamon mee. Hij ziet de hond als zijn beschermengel.
Hier begint het tweede hoofdstuk, waarin de geschiedenis van de hond en de dief wordt beschreven. Zo bestaat het boek uit zes delen. In ieder deel wordt de hond gevonden en opgenomen in een huis. Soms zitten er maanden of jaren tussen, totdat de hond uiteindelijk terecht komt in Kyushu, in het Zuidelijkste deel van Japan. De zes verhalen hebben eenzelfde structuur: de hond is verwaarloosd of verwond, maar geneest snel. Hij blijkt slim en lief te zijn en de baasjes houden veel van de hond, die wisselende namen krijgt. Hij wordt vaak als een beschermengel gezien. Dan voltrekt zich een of ander drama en de hond gaat weer op pad of wordt door het baasje vrijgelaten om zijn weg naar het Zuiden te vervolgen. De tsunami speelt steeds op de achtergrond een rol en in het laatste hoofdstuk, bij een gezin met een getraumatiseerd kind, vallen de puzzelstukjes samen.
De opzet van dit verhaal is uitstekend, maar de ontwikkeling is nogal voorspelbaar. Er zitten veel herhalingen in het verhaal dat nogal kinderlijk wordt verteld. Ook is Tamon een wel heel brave en intelligente hond; dat is nogal onrealistisch. En hij krijgt zo nu en dan bovennatuurlijke krachten toebedeeld. Ik luisterde het boek, waarbij de stem aansloot bij de kinderlijke toon van het verhaal. Toch voelde ik aan het eind van het verhaal een band met deze lieve hoofdpersoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten