vrijdag 3 juni 2022

Claudio Morandini – Sneeuw, hond, voet


Claudio Morandini (1960) woont in de Alpen in het Italiaanse plaatsje Aosta. Hij zal er ongetwijfeld inspiratie hebben opgedaan voor zijn zesde boek Sneeuw, hond, voet. De korte roman uit 2015 is vorig jaar vertaald door Hilda Schraa en Manon Smits. In Italië was het boek een bestseller.

 

Het verhaal draait om de kluizenaar Adelmo Farandola die hoog in de bergen woont en alleen afdaalt naar het dorp om voorraden in te kopen. In het eerste hoofdstuk doet hij zijn inkopen, maar de vrouw in de winkel zegt dat hij van de week al is geweest. Adelmo Farandola weet het niet meer. Zijn herinneringen zijn vaag, maar de periode dat hij zich in de bergen schuil moest houden is hij niet vergeten. De soldaten zochten de bergen af, maar hij wist zich te verstoppen in een oude mijnschacht en zo te overleven. Hij heeft geleerd te vechten tegen kou en honger. In de winter, als zijn hut is afgesloten van de buitenwereld moet hij het ook zien te overleven.

 

Wanneer Adelmo Farandola de winkel verlaat en naar boven loopt wordt hij achtervolgd door een hond. Hij besluit het beest niet weg te jagen, de hond gaat met hem mee en wordt een metgezel van hem. Hij praat tegen de hond en de hond praat terug. De smerigheid in de hut en de vervuilde man deren hem niet. Morandini beschrijft de viezigheid uitgebreid. Adelmo Farandola wast zich al tijden niet meer. Zijn kleren trekt hij nooit uit en het zweet koekt aan zijn lijf. “Zo vormt zich maand na maand een aangename, kleverige uniforme laag op hem, waarvan hij zich maar af en toe bewust wordt, als de jeuk hem wekt uit zijn gevoelloosheid en hem dwingt zich voorover te buigen en in allerlei houdingen te wringen om op de juiste plek te kunnen krabben.” 

 

In de zomer trekt hij het liefst nog verder naar de top, naar een plek waar de zeldzame wandelaars hem niet kunnen vinden. De buitenwereld moet zoveel mogelijke op afstand blijven. Alleen de relatie met de hond wordt steeds sterker. Zij voeren uitgebreide gesprekken waarbij de hond hem helpt als hij weer eens iets vergeten is. De jachtopziener komt helaas steeds vaker langs en informeert naar zijn gezondheid. Hij stelt voor in het dal te overwinteren, maar Adelmo Farandola negeert hem. 

 

In de winter blijft hij binnen met zijn voorraden en de hond. Wanneer het voedsel al dagen op is probeert hij zelfs zijn eigen laag vuil op te eten. Dan treedt eindelijk de dooi in en kunnen ze naar buiten, op zoek naar vlees van dieren die het slachtoffer zijn geworden van lawines. Dan ziet hij een menselijke voet uit een hoop sneeuw steken. Het verhaal krijgt hierna een aantal bijzondere wendingen, waarbij het oorlogsverleden van de man hem parten speelt.

 

Sneeuw, hond, voet is een mooie en een beetje geheimzinnige roman. Het verhaal is geschreven vanuit de kluizenaar. Andere personages en gebeurtenissen buiten hem zijn bewust vaag gehouden. Hij is eigenaar van dit stuk berg en heeft een broer die een ander, veel vruchtbaarder stuk heeft, maar dit licht Morandini verder niet toe. Het lijkt erop of de broer voor het leven heeft gekozen en Adelmo Farandola zich juist heeft afgekeerd van het leven en in een verleden is blijven steken waar dood en oorlog nog volop aanwezig zijn. Meestal vind ik pratende dieren in romans irritant maar in deze novelle past het precies in het verhaal. Sneeuw, hond, voet is een aanrader.


Geen opmerkingen: