Na Anne
Vegter is de nieuwe Dichter des Vaderlands wederom een Rotterdammer: Ester
Naomi Perquin. In 2007 debuteerde zij met de bundel ‘Servetten halfstok’. Haar
werk wordt alom geprezen. Zij won diverse prijzen, zoals in 2013 de
VSB-poëzieprijs voor ‘Celinspecties’. In 2011/2012 was Perquin stadsdichter van
Rotterdam. ‘Meervoudig afwezig’ is haar
vierde dichtbundel.
De bundel
bestaat uit twee gedeelten: ‘De delen’ en ‘Het totaal’. Vooraf staat het
gedicht ‘Onze professor legde het nog één keer uit.’ De laatste regels luiden:
“ ‘Een olifant,’ zei hij nog zacht, ‘lijkt pas de olifant die hij /
daadwerkelijk is wanneer u / wegens kijken door een sleutelgat / een groot deel
van hem mist.’ “
In ‘De
delen’ gaan de gedichten over het (dagelijkse) leven: relaties, een scheiding,
een kind. Maar zij gaan ook over vaders in oorlogstijd of het verdwijnen in een
andere wereld. De blik van de dichter is scherp, zij gaat analytisch te werk. De
titels van sommige gedichten verraden dit: ‘Volgorde’, ‘Wegens logistieke
problemen’, ‘Berekening’, waarvan de laatste regels luiden: “Veel echtparen kun
je zeer precies in tweeën, zelfs / exact doormidden snijden, om te zien / dat
de ene helft groter is / dan de andere.”
In ‘Het
totaal’ zijn de gedichten iets abstracter en soms wat onbegrijpelijk. Het eerste
gedicht begint met: “In de wagen kraakt de reis, in het lopen blijft het paard,
/ in de haren nog het aaien, iedere schooltas vol / opgegeten bananen, in zout
stuift / het strand, in oren de zee.” Mooie zinnen, in een mooi ritme.
Ik las dat
Perquin de titel ‘Meervoudig afwezig’ had opgedaan in de dierentuin. Een moeder
belde met haar werk, terwijl haar dochtertje riep dat zij olifanten zag. De
moeder was zowel voor haar werk afwezig, als voor haar dochter.
Tot besluit
een citaat uit deze evenwichtige bundel met louter sterke gedichten, uit het
gedicht ‘Wij zijn er al’.
Pas als
alles af is raken wij vreemd, de zon draait volmaakt
om ons
heen, we kennen ons eigen gewichtige delen
van lakens,
ons bed staat gewoon waar wij slapen
en zo zijn
we hier thuis: als wij ‘s ochtends
ontbijt
willen maken groeit onder het ie dat we breken
volkomen
volmaakt het fornuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten