vrijdag 27 mei 2016

Philippe Claudel – Het kleine meisje van meneer Linh


Bijna alle romans van de populaire Franse schrijver Philippe Claudel zijn in het Nederlands vertaald. Binnenkort verschijnt zijn nieuwste boek in vertaling: ‘De boom in het land van de Toraja’.


De korte roman ‘Het kleine meisje van meneer Linh’ is uit 2005 en vertaald door Manik Sarkar. Het is een actueel boek, want de hoofdpersoon is een vluchteling. Je kunt net zo goed zeggen dat het een universeel boek is.

Meneer Linh is een oude man, die is gevlucht uit een Zuidoost Aziatisch land in oorlog. Hij komt per boot aan in een Europese havenstad. Hij heeft een kleinkind bij zich, de pasgeboren Sang diû. Zij was naast hem de enige overlevende uit het dorp. Sang diû is alles wat hij nog heeft.

Meneer Linh zit in de tijdelijke opvang met een aantal gezinnen uit zijn land. Deze mensen tolereren hem omdat hij een oude man is. Verder negeren zij hem. Soms komt er iemand van een hulporganisatie met een tolk. Meneer Linh zegt niet veel.

Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit meneer Linh. Dat wil zeggen, de verteller zit in zijn hoofd. Meneer Linh vindt het een merkwaardig land waar hij is aangekomen. Hij ziet de mensen van buitenaf. Iedereen op straat heeft haast. Het land heeft ook geen geuren. De tolk met wortels in zijn land, heet Sara. Een naam die hij niet kent en geen betekenis heeft. Heel merkwaardig, een land waar voornamen geen betekenis hebben.

Meneer Linh gaat met zijn kleindochter op pad. Hij zit op een bankje bij het park en ontmoet daar meneer Bark. Bark praat tegen hem, maar meneer Linh verstaat hem niet. De volgende dag is hij er weer. De mannen zien elkaar voortaan elke dag. Bark leidt hem rond door de stad. Het verhaal wordt hier ook verteld door de ogen van Bark. De twee mannen worden vrienden.

Op een dag wordt meneer Linh plotseling overgeplaatst naar een kil verzorgingshuis. Bark weet van niets. Zullen de twee vrienden elkaar ooit terug zien?

De begeleiders en ander mensen om meneer Linh heen zijn koud en zonder enig begrip. Zij kunnen zich niet verplaatsen in de oude man. Bark verstaat hem ook niet, maar begrijpt hem wel. ‘Het kleine meisje van meneer Linh’ is een mooi eenvoudig boek. De stijl is helder, de boodschap is duidelijk, het einde is tragisch.


Meneer Linh komt bij de dokter. Meneer Linh begrijpt hem niet. “In het dorp zorgen wij voor onszelf. Bij een ziekte die onschuldig is, worden we beter. Bij een kwaadaardige ziekte gaan we dood. Heel eenvoudig.”

Geen opmerkingen: