zondag 8 mei 2016

Griet op de Beeck – Gij nu

‘Gij nu’ is het derde boek van Griet op den Beeck. Het is haar eerste verhalenbundel. In haar twee romans speelt menselijk leed binnen het gezin een prominente rol. Zij weet langzaam de lezer in de belevingswereld van een slachtoffer te trekken.


Gij nu’ bestaat uit vijftien verhalen waarin telkens in kort bestek een andere vorm van ellende de lezer wordt voorgeschoteld. Het is teveel. Voordat ik mij in een situatie kan verplaatsen is het verhaal uit en dient in het volgende slachtoffer zich aan: kind in asielzoekerscentrum, moeder met zwaar gehandicapt kind, kind in de jeugdopvang die verlangt naar zijn moeder die niet komt opdagen, enzovoorts.

Gelukkig valt er hier en daar wat te lachen, zoals in het verhaal waarin een vrouw na een lange zoektocht de ware denkt gevonden te hebben. Tijdens een sjiek etentje moet zij naar het toilet. Zij treft er iets ongelooflijks aan in de pot, wil niet dat men denkt dat het van haar afkomstig is en verstopt het in haar tas. Een hilarisch verhaal dat natuurlijk in mineur moet eindigen.

Alle verhalen hebben een strakke opbouw en er is veel gelijkheid in thematiek tussen de verhalen. Het geheel vormt bijna een roman. De hoofdpersoon is eenzaam, er gebeurt iets in zijn of haar leven wat hoop geeft, maar uiteindelijk blijft de hoofdpersoon eenzaam achter. Daarbij is er altijd een dode te betreuren.

Het laatste verhaal is heel kenmerkend. Een eenzame vrouw heeft vroeger de liefde van haar leven misgelopen. De dag dat deze man besloot naar haar toe te komen, verongelukte hij bij een verkeersongeval. Nu krijgt de vrouw mysterieuze foto’s in de brievenbus van een oude vriend. Er gloeit een lichtpuntje hoop in haar lege bestaan. De man belt aan het einde van het verhaal bij haar aan. Zij treuzelt en twijfelt en ziet nog net de man om de hoek van de straat verdwijnen, weer helemaal alleen. Griet op den Beeck beschrijft deze scene met overdreven dramatiek. Mij lukte het niet me te verplaatsen in dit slachtoffer.

Beter is het verhaal waarbij een vrouw wegloopt van huis, weg van haar autoritaire man. Zij kan nergens heen, maar herinnert zich een oud-collega die goed voor haar was. Zij gaat naar haar huis, maar zij woont er niet meer. De vrouw die er wel woont ontfermt zich over haar. Hoe het verder gaat weet de lezer niet, misschien loopt het wel goed af.

Ook goed is het verhaal van een dikke man in een vliegtuig. Hij zit naast een knappe jonge vrouw. Het perspectief in het verhaal wisselt tussen de twee, zoals Griet op de Beeck dat vaker doet in deze verhalen. Eerst lezen we wat de jonge vrouw denkt. Zij is haar baan en haar vriend in Amerika kwijt en gaat terug naar België. Ze walgt van de man die naast haar zit.

De dikke man is eenzaam, keert terug naar zijn huis na een bezoek aan zijn zus. Zijn moeder is dement, hij heeft verder niemand. Dan is er paniek, het vliegtuig dreigt neer te storten. De passagiers vrezen voor hun leven, maar het komt goed. De twee mensen, naast elkaar gezeten tijdens deze gebeurtenis, komen dichter tot elkaar.


Al met al bevat ‘Gij nu’ een paar sterke verhalen, maar het geheel vond ik gewoon teveel: te veel miserie, te veel drama en te weinig ruimte om je in te leven in de personages.

Geen opmerkingen: