woensdag 24 juli 2019

Marek Sindelka - Polaroid


Tijdens een lezing over Tsjechische literatuur noemde ik als opvallend kenmerk de aanwezigheid van treinen. In praktisch ieder boek van Hrabal of Čapek zit wel een scene in een trein of op een treinstation. In dit verhaal van Marek Šindelka loopt Petr op de eerste pagina de stationshal in om de trein te pakken. 

Zijn succesvolle roman ‘Materiaalmoeheid’ uit 2016 (vertaald in het Nederlands in 2018)  bevat heel wat treinmomenten. In de eerder vertaalde verhalenbundel ‘Anna in kaart gebracht’ zit zelfs een verhaal dat zich geheel in een treincoupe afspeelt. ‘Polaroid’ is het eerste boek dat van Šindelka in het Nederlands verscheen, in 2012. De uitgave is van Voetnoot, in de reeks Moldaviet, Edgar de Bruin is de vaste vertaler van het werk van Šindelka.

Petr koopt een kaartje voor een willekeurige trein. Een paar uur later stapt hij in en neemt plaats in een rustige coupe. Tegenover hem ligt een gebruinde jongen te slapen. “Er stond iets te gebeuren en dat was fijn.”, schrijft Šindelka. Het knappe van hem is dat hij je in een paar pagina’s volledig een verhaal kan binnentrekken. Als ik na lezing van ‘Polaroid’ het begin teruglees, zie je niets bijzonders qua schrijfstijl. Er gebeurt niet veel. Maar er is meteen spanning. Petrs verleden is onduidelijk, en dat blijft het. Hij is op weg naar een nieuw leven en kijkt niet achterom.

De bescheiden manier van schrijven vind ik heel aantrekkelijk. Het verhaal van nog geen zeventig pagina’s las ik achter elkaar uit. De hoofdpersoon arriveert in een stadje. Hij vindt een polaroidfoto van een meisje. Hij bewaart de foto en verzint haar leven. Hij legt contact met een apothekersvrouw. Samen met haar fantaseert hij verder. Zowel het leven van het meisje op de polaroid als zijn eigen leven krijgen een nieuw verhaal. 

Petr doet niet veel. Het is heet. Hij ligt in het zwembad of staart in zijn hotelkamer voor zich uit. Šindelka geeft weinig prijs over zijn gedachten of zijn herinneringen. Petr doet zich voor als een ander, maar wie is hij echt? Met dit gegeven heeft Šindelka een prachtig verhaal geschreven. Na het succes van ‘Materiaalmoeheid’ verwacht ik dat er binnenkort meer werk van hem in Nederlandse vertaling beschikbaar komt. Ik kijk ernaar uit.

Geen opmerkingen: