vrijdag 17 februari 2017

Ester Naomi Perquin – Meervoudig afwezig

Na Anne Vegter is de nieuwe Dichter des Vaderlands wederom een Rotterdammer: Ester Naomi Perquin. In 2007 debuteerde zij met de bundel ‘Servetten halfstok’. Haar werk wordt alom geprezen. Zij won diverse prijzen, zoals in 2013 de VSB-poëzieprijs voor ‘Celinspecties’. In 2011/2012 was Perquin stadsdichter van Rotterdam. ‘Meervoudig afwezig’ is haar vierde dichtbundel. 

De bundel bestaat uit twee gedeelten: ‘De delen’ en ‘Het totaal’. Vooraf staat het gedicht ‘Onze professor legde het nog één keer uit.’ De laatste regels luiden: “ ‘Een olifant,’ zei hij nog zacht, ‘lijkt pas de olifant die hij / daadwerkelijk is wanneer u / wegens kijken door een sleutelgat / een groot deel van hem mist.’ “

In ‘De delen’ gaan de gedichten over het (dagelijkse) leven: relaties, een scheiding, een kind. Maar zij gaan ook over vaders in oorlogstijd of het verdwijnen in een andere wereld. De blik van de dichter is scherp, zij gaat analytisch te werk. De titels van sommige gedichten verraden dit: ‘Volgorde’, ‘Wegens logistieke problemen’, ‘Berekening’, waarvan de laatste regels luiden: “Veel echtparen kun je zeer precies in tweeën, zelfs / exact doormidden snijden, om te zien / dat de ene helft groter is / dan de andere.”

In ‘Het totaal’ zijn de gedichten iets abstracter en soms wat onbegrijpelijk. Het eerste gedicht begint met: “In de wagen kraakt de reis, in het lopen blijft het paard, / in de haren nog het aaien, iedere schooltas vol / opgegeten bananen, in zout stuift / het strand, in oren de zee.” Mooie zinnen, in een mooi ritme.

Ik las dat Perquin de titel ‘Meervoudig afwezig’ had opgedaan in de dierentuin. Een moeder belde met haar werk, terwijl haar dochtertje riep dat zij olifanten zag. De moeder was zowel voor haar werk afwezig, als voor haar dochter.

Tot besluit een citaat uit deze evenwichtige bundel met louter sterke gedichten, uit het gedicht ‘Wij zijn er al’.

Pas als alles af is raken wij vreemd, de zon draait volmaakt
om ons heen, we kennen ons eigen gewichtige delen
van lakens, ons bed staat gewoon waar wij slapen

en zo zijn we hier thuis: als wij ‘s ochtends
ontbijt willen maken groeit onder het ie dat we breken

volkomen volmaakt het fornuis

Geen opmerkingen: