vrijdag 25 juli 2014

Thomas Bernhard - De stemmenimitator


Ik heb een paar boeken van Thomas Bernhard gelezen: een interessante schrijver; alleen gingen zijn romans mij halverwege vervelen. Dit boek is anders. Het bevat (zeer) korte verhalen: één pagina, hooguit twee, vaak een halve pagina. De stemmenimitator stond compleet vergeten in mijn kast, totdat Louis mij online een verhaal liet lezen: prachtig!

De verhalen zijn absurd en tragisch. Ze spelen meestal ergens in Midden-Europa en hebben iets sprookjesachtig. De eerste zinnen zijn erg goed. ”In de universiteitsbibliotheek te Salzburg heeft de bibliothecaris zich aan de grote kroonluchter in de grote leeszaal opgehangen, omdat hij, zoals hij op een achtergelaten briefje schrijft, het na tweeëntwintig dienstjaren plotseling niet meer had kunnen verdragen boeken te rangschikken en boeken uit te lenen die alleen maar waren geschreven met het doel onheil aan te richten, waarbij hij zich aan alle ooit geschreven boeken refereerde.”

Zo beginnen zinnen met: een komiek die geleefd had van het komisch zijn, een waarzegger die door een transportondernemer om het leven was gebracht of een Fransman die een kamermeisje had geprobeerd te misbruiken.

Er gaat dus in bijna ieder verhaal van Bernhard, hoe kort ook is, wel iemand dood. Door een fout van een apotheker leggen in een achtregelig verhaal 180 mensen het loodje. In de laatste zin zit vaak een bizarre wending, een detail wordt bijvoorbeeld uitvergroot. De apotheker moet zich voor zijn daad voor het gerecht verantwoorden „mogelijkerwijs, zoals de krant schrijft, nog voor Kerstmis.”

Het verhaal waarbij een gymnasiast bijna duizend keer een brug op en neer is gelopen eindigt met de constatering: "Wat er verder met hem zal gebeuren valt niet te zeggen.”

Tot slot het verhaal waarmee Louis mij overtuigde deze bundel meteen te gaan lezen. Het heet ‚De panters’ en begint zo: "Poolse dompteurs staan erom bekend dat zij geen fouten maken.” Toch wordt later in het verhaal een Poolse dompteur verscheurd door panters. Waarom? Het is een vraag die de Poolse kranten nog steeds bezig houdt.

Schitterende korte verhalen! Een absolute aanrader.

Geen opmerkingen: