woensdag 6 november 2013

Rascha Peper – Waterscheerling


Ik ben een groot liefhebber van de boeken van de dit jaar overleden Rascha Peper. Dit kende ik nog niet. Het is een cadeauboekje van de uitgever, ter gelegenheid van de jaarwisseling 2004-2005. Het is geïllustreerd met tekeningen van Annemarie van Haeringen.

Waterscheerling is wat anders dan het meeste werk van Rascha Peper. In haar verhalen komen altijd mensen voor met afwijkende hobby’s en gedragingen . In dit boekje zitten echter bovennatuurlijke gebeurtenissen. Het is een sprookje.

Op de eerste pagina komt de waterput van wisselwachter Tienverloren ter sprake. Je weet dan al dat er iemand in zal vallen of springen; een beetje voor de hand liggend. Vooral als Peper verteld dat het deksel van de put verzwaard werd met een steen om te zorgen dat vooral niet een van de kinderen er in kon donderen.
Het jongste kind is een meisje en heet Stella. Zij is wat merkwaardig en gaat haar eigen weg. Als zij volgroeid is krijgt zij een vrijer genaamd Pirre, kleinzoon van de horlogemaker.

“Kort na haar achttiende verjaardag was Stella op een ochtend verdwenen.” Pirre is ten einde raad en springt haar achterna in de put. Hij verwacht te pletter te vallen, maar komt in plaats daarvan terecht in een onderwaterwereld. In een huisje bij een oude vrouw mag hij elke dag hout hakken. Praten lukt niet onder water, dus communiceert hij met haar via een schrijfmachine. Hem wordt op het hart gedrukt niet naar Stella te zoeken. Toch doet hij dat natuurlijk.

Hij vindt Stella, spelend  aan de rand van een meertje. Vreemd, want we zitten al onder water. Er is één manier om haar te redden: zwemmen naar de overkant van het meer en haar niet loslaten. Na een lange zwemtocht slaagt Pirre hier net niet in.

Hij spoelt aan in het meertje in het aardse dorp en blijkt een oude man te zijn geworden. Niemand kent hem meer. De laatste jaren van zijn leven slijt Pirre in zwijgzaamheid. Eenmaal wordt een wens vervult: een schrijfmachine met getypt vel wordt in het meertje geworpen. Eigenaardig, maar de dorpelingen vinden hem toch al een zonderling.

Waterscheerling is een kort en aardig boekje van Rascha Peper, maar behoort zeker niet tot haar beste werk.

Geen opmerkingen: