De loods is alweer de vierde waddenthriller van Mathijs Deen. Het verhaal zit net als de vorige delen knap in elkaar. Ik lees de boeken met veel plezier, en ben niet de enige, want ook dit deel staat al weken in de bestseller 60. Hoofdpersoon is wederom Liewe Cupido. Hij komt pas na een aantal hoofdstukken in beeld om zich op zijn eigen zwijgzame manier te verdiepen in de zaak van Iona, een vrouwelijke wetenschapper die van boord is geraakt van het onderzoeksschip de Anthropocene.
Deen begint zijn verhaal vanuit verschillende gezichtspunten. Iona werkt in Groenland aan een onderzoek naar ijslagen. Op een avond is zij vermist en blijkt zij buiten net aan dood door onderkoeling te zijn ontsnapt. De leider van het onderzoeksteam en de arts vinden het beter dat zij naar huis gaat. Toevallig is haar man stuurman en vaart hij mee op de Anthropocene, die in de buurt is. Iona wordt als passagier meegenomen. Een tweede lijn vormen de mailtjes die een oude vriendin van Iona ontvangt. Je leest dat Iona op Groenland niet goed in haar vel zat en je vermoedt dat haar eerder iets is ergs overkomen. Dan volg je een aantal rechercheurs op een feestje. Er komt een oproep binnen dat er iemand overboord is gevallen van een onderzoeksschip. Een aantal mannen gaat naar het schip toe, de jonge Xander Rimbach is een van hen.
Alles wijst erop dat het zelfmoord was, maar Rimbach ondervraagt iedereen en maakt foto’s van de hut van Iona, die hij ook verzegeld. Het mooie van de manier van schrijven van Deen is dat hij alles heel rustig vertelt. Hij beschrijft het schip, de bemanningsleden en welke handelingen Rimbach uitvoert. Wat hij, en later ook Liewe, erbij denken dat krijg je niet te lezen. Van verschillende kanten komt er steeds meer informatie over wat er gebeurd kan zijn en uiteindelijk weten de twee de zaak op te lossen. De plot is niet te simpel en ook niet overdreven ingewikkeld gemaakt, precies goed, zou ik zeggen.
Leuk is dat Mathijs Deen de persoonlijke geschiedenis van Liewe vermengt met het lopende verhaal. Zo lees je aan het begin dat zijn moeder jaren terug met de notaris afspraken heeft gemaakt over de erfenis voor Liewe en zijn zus; de zus waar hij geen contact meer mee heeft. Over de dood van zijn vader, onder onduidelijke omstandigheden verdronken, heeft hij nog steeds een schuldgevoel. Aan het eind wordt een tipje van de sluier opgelicht, maar aangezien deze zaak nog niet helder is, verwacht ik zeker een vijfde waddenthriller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten